Bon dia lieve volgers,
Wat een bewogen weekje.. Al weer 10 dagen voorbij sinds mijn laatste berricht. Ik heb het lekker druk gehad met een hoop werken en tegelijkertijd ook allemaal leuke dingen weer gedaan.
Het mooie aan mijn reis is dat ik ook een reis maak in gevoel, en groei als persoonlijkheid en als mens. Het leven geeft tekens en daar naar luisteren brengt je verder en heeft mij gebracht waar ik nu ben.. in paradijs!
Op werk weer een aantal leuke bevallingen gedaan! Lekkere vlotte multen(mult=meer dan 1 kind). Maar ook rustige diensten waarin ik bezig ben geweest voor de leerlingen,
ik en Cindy hebben geskypd met de collega's in het Spaarne Gasthuis die nachtdienst hadden.. Daar gingen de heuze roddels over mijn verlenging en wat opheldering was nodig
!
Tevens bezig geweest met het voorbereiden van een klinische les over soa's. Soa's komen hier op het eiland in grote getalen voor in alle vormen(genitale wraten) & mate(druiper)n.
Over de Soa's gesproken door naar het volgende onderwerp de carnaval!Blijkbaar hét moment om eens even lekker Schitterend Opgemaakt Aangekleed Samentezijn!
Mijn collega deed ook mee aan de optocht en liepen met condooms om een statement te maken voor veilig vrijen..
Prachtig hoe veel werk er overigens gemaakt wordt van de kostuums, praalwagens, muziekinstalaties. Volgens mij deed het testosteron een wedstrijdje wie heeft de hardste........ bas!
Op facebook heb ik wat fotos gedeeld van de carnavalsoptocht, maar eigenlijk was het lastig vast te leggen hoeveel plezier en trots de Bonairianen uitstralen tijdens dit grote evenement..
Zo veel muziek om me heen doet me goed. Ik heb al vanaf het begin dat ik 1 ding mis hier en dat is mijn gitaar.. Bijna niet verkrijgbaar op het eiland en wat er te koop is of heel duur of kwaliteit niet gegarandeerd. Brutaal als ik ben heb ik van de week spontaan een vraag geplaats op ja je raad het al Bonaire durft te vragen.. Mijn vraag was: iemand die hier een gitaar te leen heeft voor mij tot juni. En verrek! Een verschrikkelijk ontroerend en lief berricht van een vrouw genaamd Ankie Franssen.. Ook werkzaam in het Fundashion. Zij duurde mij dat ze een gitaar voor me te leen had met een heel bijzonder verhaal. Op messenger stuurde ze mij het volgende: "Gitaar is van mijn in 2013 plots overleden partner. Peter Borgers muzikant en journalist te Eindhoven. Hij had wel 30 gitaren, vooral oude Hoyers die hij opknapte. Deze Hoyer heet ‘de rooie’, de minste van het stel maar deze heb ik meegenomen naar Bonaire als aandenken. Bijzonder dat jij nu een gitaar zoekt vind ik....hij overleed 7 maart 2013. Hij heeft een plekje, ik voel me vereerd dat jij er op gaat spelen. Hopelijk helpt het bij de heimwee naar je eigen gitaar."
Met een gevoel van ontroering en geluk heb ik de gitaar bespeeld. Want wat een lieve mensen leven er hier op Bonaire. Mensen die elkaar iets gunnen. Heel veel mensen zouden hiervan kunnen leren. Ik ben haar heel dankbaar!
Maandag nam ik afscheid van een topper en brachten Janine en ik Femke naar luchthaven & dinsdag haalde ik mijn moeder en tante op van de luchthaven. Die zijn er nu voor 1 weekje. Ik laat ze het eiland zien, het eiland waar ik me fijn voel.. en vertel ze over de geschiedenis. Morgen gaan we naar het national park, daar ben ik ook nog niet geweest dus veel zin in. Moeders bracht mn nieuwe zoomlens mee dus we gaan optijd zodat ik vogels kan fotograferen! Hopi zin in😍! Wel vroeg op dus vanavond de salsa avond even over moeten slaan.. Gelukkig heb ik maandag mijn 2e prive les salsa wat echt super gaaf is!!
Nou ik ga slapen want morgen vroeg de wekker om als reisgids deel 2 te fungeren.
Drumi dushi..
Pakico no
